‘Bassecour’ betekent letterlijk ‘diepe hof’: een gebouw dat niet in de rooilijn staat, maar terugligt en vrije ruimte voor zich heeft. Het geeft het vroegere hoofdgebouw van de Landbouw Universiteit Wageningen een statige uitstraling. Bassecour, bestaande uit vier kolossale herenhuizen, is in 1750 gebouwd door baron Torck Van Rozendael. In 1880 is het door de LU betrokken en meer dan een eeuw later uitgewoond achtergelaten. In 1995 wilde de toenmalige eigenaar het pand slopen om iets nieuws neer te zetten.
De gemeente wilde het gemeentelijke monument behouden met als gevolg dat beide partijen er niet uit kwamen. Roelofs & Haase zag het project wel zitten en zag kansen om het pand te renoveren en er appartementen in te bouwen. Het bureau Harmonische Architectuur slaagde er vervolgens in hiervoor een haalbaar plan te ontwerpen. Roelofs & Haase had vertrouwen in het plan en kocht het gebouw op risico. Met de gemeente was de afspraak gemaakt, dat de verbouw gerealiseerd zou worden zonder rekening te houden met een voorverkoopscore.
Met behoud van het casco, de gevels en zoveel mogelijk details zijn 24 appartementen gerealiseerd. In aansluiting op de stijl van de achttiende-eeuwse architectuur zijn balkons aangehangen. Het interieur is ingrijpend vernieuwd, maar wel in stijl: houten kozijnen, paneeldeuren, sierlijsten, enzovoort. De residentiële sfeer is daardoor in stand gehouden. Die geeft de appartementen cachet.
Al voor oplevering waren bijna alle appartementen verkocht.
